چون ما کجا نشست
نسلی به تماشای سقوط از بلند خویش
چون پای ما کجاست
تاریخ را پای کسی در کمند خویش
چون ما کجا گریست
خود ملّتی یک عمر ازین بخت باژگون
کو مردمی چنین
نادیده گوهر خود و نشنیده پند خویش
هرگز شنیدهاید
در خواب خوش رود کسی در سالهای ننگ؟
یکبار دیدهاید
کس اینچنین جفا کند بر بند بند خویش؟
کامران تندر